Ave praesul gloriose ave sidus jam caeleste decorans Martine caelum nos guberna visens humum quo laetemur triumphantes te patronum venerantes

Justum deduxit dominus per vias rectas et ostendit illi regnum dei et dedit illi scientiam sanctorum honestavit illum in laboribus et complevit labores illius

Iste est qui ante deum magnas virtutes operatus est et omnis terra doctrina ejus repleta est ipse intercedat pro peccatis omnium populorum

Iste cognovit justitiam et vidit mirabilia magna et exoravit altissimum et inventus est in numero sanctorum

Confessor domini Martine astantem plebem corrobora sancta intercessione ut qui vitiorum pondere premimur beatitudinis tuae gloria sublevemur et te duce aeterna praemia consequamur

Iste confessor*

Cum videret*

Ora pro nobis beate pastor Martine

O beatum virum cujus anima paradisum possidet unde exsultant angeli laetantur archangeli chorus sanctorum proclamat turba virginum invitat mane nobiscum in aeternum

Adoremus Christum regem confessorum dominum qui aeterna sanctum Martinum coronavit gloria

Sanctus Martinus obitum suum longe ante praescivit qui et discipulos in unum congregavit atque sui dissolutionem imminere praedixit

Tunc repente viribus corporis coepit destitui tunc moeror et luctus omnium vox plangentium unaque precantium ne pastor oves deseras

Scimus quidem te pater desiderare Christum sed salva sunt tibi praemia tua nostri potius miserere quos deseris

Amavit*

Hic est Martinus electus dei pontifex cui dominus post apostolos tantam gratiam conferre dignatus est ut in virtute trinitatis deificae mereretur fieri trium mortuorum suscitator magnificus

Sanctae trinitatis fidem Martinus confessus est

Beatus Martinus obitum suum longe ante praescivit dixitque fratribus dissolutionem sui corporis imminere quia indicabat se jam resolvi

Viribus corporis coepit repente destitui tunc meror et luctus omnium fit vox una plangentium

Dixerunt discipuli ad beatum Martinum cur nos pater deseris aut cui nos desolatos relinquis invadent enim gregem tuum lupi rapaces

Scimus quidem desiderare te Christum sed salva sunt tibi tua praemia nec dilata minuentur nostri potius miserere quos deseris

Domine jam satis est quo hucusque certavi sed quoad ipse jusseris militabo sed si parcis aetati bonum est mihi hos quibus timeo ipse custodies

Artus febre fatiscentes spiritui servire cogebat stratuque suo illo nobili cilicio recubans nec terram videre jam dignatus caelo totus inhiabat

Sinite me inquit caelum videre ut spiritus dirigatur a domino nihil in me reperiet inimicus sed sinus Abrahae me suscipiet

Justum deduxit*

Domine si adhuc populo tuo sum necessarius non recuso subire propter eos laborem fiat voluntas tua

Sed si adhuc in eodem labore pro castris tuorum stare me praecipis non recuso nec fatiscentem causabor aetatem

O beatum virum Martinum antistitem qui nec mori timuit nec vivere recusavit

Igitur cum per aliquot dies vifebrium teneretur nec tamen a dei opere cessabat beatus ille

Cum videret beatus Martinus discipulos suos flentes motus his fletibus conversus ad dominum dixit domine si adhuc populo tuo sum necessarius non recuso laborem

O virum ineffabilem nec labore victum nec morte vincendum qui nec mori timuit nec vivere recusavit*

Media nocte dominica sanctus discesserat tunc in eius transitu multi audierunt voces in sublime ipse vitro purior lacte candidior carne quoque monstratus est gemma sacerdotum

Adest multitudo monachorum ac virginum hi speciali gloria praecipue flebant cum sentirent magis esse gaudendum si rationem vis doloris admitteret

Exsequiae Martini non dicantur funeris sed triumphi nam greges suos qui ductu ejus mundum vicerant agebat ante se pastor extinctus qui corpus ad sepulcrum sequentes psallebant et flebant

Justus ut palma florebit*

Oculis ac manibus in caelum semper intentis invictum ab oratione spiritum non relaxabat

Sinite inquit sinite me fratres caelum potius respicere quam terram et suo jam itinere iturus ad eum

Martinus Abrahae sinu laetus excipitur Martinus hic pauper et modicus caelum dives ingreditur hymnis caelestibus honoratur

Martinus episcopus migravit a saeculo vivit in Christo gemma sacerdotum

O quantus erat luctus omnium quanta praecipue moerentium lamenta monachorum quia et pium est gaudere Martino et pium est flere Martinum

Beati viri corpus usque ad locum sepulcri hymnis canora caelestis turba prosequitur

Ora pro nobis beate pastor Martine

Dixerunt discipuli ad beatum Martinum cur nos pater deseris aut cui nos desolatos relinquis invadent enim gregem tuum lupi rapaces

Domine si adhuc populo tuo sum necessarius non recuso laborem fiat voluntas tua

O virum ineffabilem nec labore victum nec morte vincendum qui nec mori timuit nec vivere recusavit

Oculis ac manibus in caelum semper intentus invictum ab oratione spiritum non relaxabat

Martinus episcopus migravit a saeculo vivit in Christo gemma sacerdotum

Jesu redemptor omnium*

Justus germinabit*

O quantus luctus omnium quanta praecipue lamenta monachorum et virginum chorus quia et pium est gaudere Martino et pium est flere Martinum

Sanctus Martinus*

Tunc repente*

Scimus quidem*

Domine jam satis*

Artus febre*

O beatum pontificem qui totis visceribus diligebat Christum regem et non formidabat imperii principatum o Martine dulcedo medicamentum et medice o sanctissima anima quam si gladius persecutoris non accepit tamen palmam martyrii non amisit