Ostendit sanctus Gamaliel per visum Luciano sacerdoti tres calathos aureos rosis refertos et quartum argenteum croco plenum et dixit hi sunt nostri loculi et nostrae reliquiae hic autem sanguineas habens rosas loculus est sancti Stephani qui solus ex nobis martyrio meruit coronari

Adoremus regem magnum dominum qui in sanctis suis semper est mirabilis

Luciano venerabili presbytero quiescenti in stratu suo de revelatione sanctarum reliquiarum protomartyris Stephani talis divinitus ostensa est visio

Dum adhuc paene vigilaret vir venerandus tamquam in excessu mentis repente est effectus

Vidit igitur assistere sibi virum aetate senem statura procerum vultu decorum

Beatus Gamaliel doctoris gentium Pauli didascalus apparuit Christi sacerdoti Luciano in vestitu candido amictus pallio et virgam manu gestabat auream

Calciatus caligis in superficie deauratis quasi deambulans coram eo

Igitur dissimulata Gamaliel deambulatione venit ad eum et virga quam manu tenebat tetigit illum vocans eum tertio Luciane Luciane Luciane surge

Cui sacerdos respondit quis es domine at ille dixit ad eum

Sacerdos dei Lucianus prostravit se in oratione laudans deum et dicens domine Jesu Christe si est haec visio ex te praesta ut iterum ac tertio manifestetur mihi

Ut confisus fiducialiter annuntiem revelationem sanctorum servorum tuorum

Vir dei Gamaliel ait Luciano non mei solum modo causa sollicitus sum sed potius pro illis qui mecum sunt

Isti etenim maximo digni sunt honore venerari in terris quos in caelo rex regum immensa cumulavit gloria

Cum ergo sint apud deum meritis excelsi apud homines loco tenetur humili

Vade Luciane et dic Joanni episcopo Jerusalemitano usquequo clausi sumus usquequo non aperis nobis tuis etenim temporibus revelandi sumus

Aperi nobis velocius ut per nos ostium misericordiae suae humano generi aperiat deus

Lucianus presbyter dixit domine tu quis es aut qui sunt tecum at ille ego sum Gamaliel Pauli quondam doctor apostoli qui autem juxta me quiescit ipse est domnus Stephanus

Qui a Judaeis Jerusalem lapidatus ad lacerandum bestiis et avibus est positus per dei providentiam permansit intactus

Sanctus Gamaliel in visu dixit Luciano diligenter animadverte quae dico et statim deposuit coram eo tres calathos aureos et quartus argenteus plenus erat croco

Unus ex tribus calathis rubentes habebat rosas tamquam sanguinem alii vero referti erant rosis albis

In jejuniis et orationibus constituto apparuit iterum sanctus Gamaliel Luciano presbytero dicens quare dissimulasti frater et non retulisti quae dicta sunt tibi Joanni episcopo

Nonne vides quanta sit siccitas et tribulatio in toto mundo et tu negligenter agis

Surge ergo et vade dic Joanni episcopo ut aperiat nobis et faciat locum orationis ut per nostram intercessionem misereatur dominus populo suo

Vides o frater Luciane hos calathos hic rosas habens pulcherrimas loculus est pretiosi martyris Stephani qui solus ex nobis martyrio meruit coronari

Introgressus ostium sepulcri invenies eum in parte orientali

Cum scirem ego Gamaliel sanctitatem Christi athletae Stephani et fidem ejus ac devotionem credens me in resurrectione partem habiturum cum eo feci eum sepelire in monumento meo novo

Auditor domini Nicodemus ibidem sepultus est et Abibas filius meus mecum est repositus ubi requiescit beatus Stephanus

Sanctus Joannes episcopus lacrimatus prae gaudio benedixit deum et dixit ad Lucianum presbyterum oportet me inde transferre beatum protomartyrem Stephanum qui tamquam angelus apparuit positus in contione hominum

Qui primus apud Judaeos dominica bella peregit et Jesum a dexteris virtutis dei stantem videre promeruit

Regressus Lucianus presbyter a sancto Joanne episcopo jussit ut consurgerent omnes diluculo et foderent in acervo illo ubi putabat esse corpora sanctorum

Apparuit sanctus Gamaliel quidam monacho nomine Migetio innocenti et simplici viro dicens ad eum vade et dic Luciano in vanum laboras in acervo illo non ibi sumus modo

Ibi olim positi fuimus exsequiarum tempore planctus nunc quaere nos in illo loco qui dicitur bonorum virorum possessio

Audiens ergo Lucianus sacerdos verba monachi Migetii benedixit dominum quia inventus est et alius testis in revelatione sanctorum

Dum inventum esset sacratissimum beati Stephani corpus statim terraemotus factus est magnus atque omnes qui aderant odor perfudit suavissimus

Ex odoris mira fraglantia sanitas egrotis emanavit maxima septuaginta namque tres tunc a variis languoribus curati sunt homines in inventione corporis Stephani dilecti sui martyris deum benedicentes

Hodie sanctus Joannes pontifex cum maximo cleri plebisque tripudio pretiosi protomartyris Stephani reliquias in sanctam transtulit ecclesiam Sion ubi quondam archidiaconi functus est officio cujus pia apud deum sit pro nobis quaesumus intercessio