Anna nupta Joachim deo servivit sedulo quae produxit stellam maris naufraganti saeculo

Stirpe nobilis virtute spectabilis largiens omni grata populo

Oriunda ex Bethleem clara amaduxit originem exalta regum sanguinem et summorum sacerdotum

Tam praeclarum magnis virtutibus venustavit et sanctis operibus

Induit me dominus*

Anna floret ut lilium in summi regis curia tronum adepta regium cum immortali gloria inter matronas rutilans ut sol mundum illuminans

Jam cum sanctis gaudebit in patria summi boni fruens praesentia

O radix viva mirae pietatis oliva ex qua cunctorum processit origo bonorum tu nos Anna pia benedic cum prole Maria

Dilexisti*

Felix Anna cujus tres filiae sic preventae sunt dono gratiae ut felices prae cunctis ceteris sint jam in liberis

Prima igitur regem gloriae sex sanctos praecipuos aliae

O mater Anna nobilis oliva pulchra fertilis alta fructu fecunda beata cujus ubera suxit virgo puerpera ab omni labe munda

Anna mater egregia conserva dei gratia a morte nos secunda

Regnum mundi*

Trinitati laus aeterna Anna die hodierna tendit ad superna gaudia regnat et exsultat cum beatis cujus sacratissimi ventris fructus amabilis factus est reclinatorium aureum trinitatis

Speciosa facta es et suavis in deliciis tuis

Anna Christi thalamum intrans cum honore cinnamomum balsamum superat odore

Pulso mentis nubilo deterso merore conspicit in jubilo regem in decore

Vigilans et sitiens haec quaesivit deum larga dona largiens sic invenit eum

Benedicant omnia deum qui donavit Annae talem filiam quae Jesum lactavit

Aulam caeli curiae Anna jam ingressa laudat regem gloriae voce indefessa

Benedictus deus qui divisit nos sua clementia et ad caelos jam transmisit Annam cum laetitia cujus sacris det precibus pacem nostris temporibus et veniam reatibus

Adoremus regem magnum dominum qui in sanctis suis semper est mirabilis

Luciano venerabili presbytero quiescenti in stratu suo de revelatione sanctarum reliquiarum protomartyris Stephani talis divinitus ostensa est visio

Dum adhuc pene vigilaret vir venerandus tamquam in excessu mentis repente est effectus

Vidit igitur assistere sibi virum aetate senem statura procerum vultu decorum

Vir dei Gamaliel ait Luciano non mei solummodo causa sollicitus sum sed potius pro illis qui mecum sunt

Isti etenim maximo digni sunt honore venerari in terris quos in caelo rex regum immensa cumulavit gloria

Cum ergo sint apud deum meritis excelsi apud homines loco tenetur humili

Beatus Gamaliel doctoris gentium Pauli didascalus apparuit Christi sacerdoti Luciano in vestitu candido amictus pallio et virgam manu gestabat auream

Calciatus caligis in superficie deauratis quasi deambulans coram eo

Igitur dissimulata Gamaliel deambulatione venit ad eum et virga quam manu tenebat tetigit illum vocans eum tertio Luciane Luciane Luciane surge

Cui sacerdos respondit quis es domine at ille dixit ad eum

Vade Luciane et dic Joanni episcopo Jerusalemitano usquequo clausi sumus usquequo non aperis nobis tuis etenim temporibus revelandi sumus

Aperi nobis velocius ut per nos ostium misericordiae suae humano generi aperiat deus

Stephanus autem plenus*

In jejuniis et orationibus constituto apparuit iterum sanctus Gamaliel Luciano presbytero dicens quare dissimulasti frater et non retulisti quae dicta sunt tibi Joanni episcopo

Nonne vides quanta sit siccitas et tribulatio in toto mundo et tu negligenter agis

Surge ergo et vade dic Joanni episcopo ut aperiat nobis et faciat locum orationis ut per nostram intercessionem misereatur dominus populo suo

Videbant omnes Stephanum qui erant in concilio et intuebantur vultum ejus tanquam vultum angeli stantis inter illos

Stephanus servus dei quem lapidabant Judaei vidit caelos apertos vidit et introivit beatus homo ille cui caeli patebunt

Sepelierunt Stephanum viri timorati et fecerunt planctum magnum super eum

Lucianus presbyter dixit domine tu quis es et qui sunt tecum at ille ego sum Gamaliel Pauli quondam doctor apostoli qui autem juxta me quiescit ipse est domnus Stephanus

Qui a Judaeis Jerusalem lapidatus ad lacerandum bestiis et avibus expositus per dei providentiam permansit intactus

Cum scirem ego Gamaliel sanctitatem Christi athletae Stephani fidem ejus ac devotionem credens me in resurrectione partem habiturum cum eo feci eum sepelire in monumento meo novo

Auditor domini Nicodemus ibidem sepultus est et Abibas filius meus mecum est repositus ubi jacet beatus Stephanus

Sacerdos dei Lucianus prostravit se in oratione laudans deum et dicens domine Jesu Christe si est haec visio ex te praesta ut iterum et tertio manifestetur mihi

Ut confisus fiducialiter annuntiem revelationem servorum tuorum

Patefactae sunt*

Saule quid persequeris martyrem meum Stephanum ego te faciam servum meum

Sanctus Gamaliel in visu dixit Luciano diligenter animadverte quae dico et statim deposuit coram eo tres calathos aureos et quartus argenteus plenus erat croco

Unus ex tribus calathis rubentes habebat rosas tamquam sanguinem alii vero duo referti erant rosis albis

Vides o frater Luciane hos calathos hic rosas habens pulcherrimas loculus est pretiosi martyris Stephani qui solus ex nobis martyrio meruit coronari

Introgressus ostium sepulcri invenies eum in parte orientali

Sanctus Joannes episcopus lacrimatus prae gaudio benedixit deum et dixit ad Lucianum presbyterum oportet me inde transferre beatum protomartyrem Stephanum qui tamquam angelus apparuit positus in contione hominum

Qui primus apud Judaeos dominica bella peregit et Jesum a dextris virtutis dei stantem videre promeruit

Sanctissimi martyris Christi Stephani sollemnitatem celebrantes te domine supplices exoramus ut quem tuae gloriae consortem credimus pro nostris erratibus intercedere sentiamus Sanctissimi patris nostri N. solemnitatem celebratu rite domine supplices exoramus ut quem tuae gloriae consortem credimus pro nostris erratibus intercedere sentiamus

Tuis ergo gaudiis copulatus nostri quo memor sit exoramus

Regressus Lucianus a sancto Joanne episcopo jussit ut consurgerent omnes diluculo et foderent in acervo illo ubi putabant esse corpora sanctorum

Apparuit sanctus Gamaliel cuidam monacho Migetio innocenti et simplici viro dicens ad illum vade et dic Luciano in vanum laboras in acervo illo non ibi sumus modo

Ibi olim positi fuimus exsequiarum tempore planctus nunc quaere nos in illo loco qui dicitur bonorum virorum possessio

Audiens ergo Lucianus sacerdos verba monachi Migetii benedixit dominum quia inventus est et alius testis in revelatione sanctorum

Dum inventum esset sacratissimum beati Stephani corpus statim terraemotus factus est magnus atque omnes qui aderant odor perfudit suavissimus

Stephanus autem*

Ex odoris mira fragrantia sanitas aegrotis emanavit maxima septuaginta namque et tres tunc a variis languoribus curati sunt homines in inventione corporis Stephani dilecti sui martyris deum benedicentes

Hodie sanctus Joannes pontifex cum maximo cleri plebisque tripudio pretiosas protomartyris Stephani reliquias in sanctam transtulit ecclesiam Sion ubi quondam diaconi functus est officio cujus pia apud deum sit pro nobis quaesumus intercessio

O quam laudanda hujus sancti sollemnia quem ob virtutum insignia caelorum laudant agmina o Pirmini divino junge lumini cunctos hic gregatos

Ut apud te in patria fruamur dei gloria

O lumen splendidum sancte praesul Pirmini o lucerna lucens in conspectu domini o gemma sacerdotii tu pater monachorum qui patris Benedicti regulam bene norunt omnes nos trahe propere ad gaudia caelorum quos tibi cernis psallere hos plausus canticorum

Voce cordis resonemus regem regum adoremus qui sanctum hunc Pirminium choris junxit caelestium

Beatus vir Pirminius in via peccatorum non stetit sed in seminatione verbi divini viam dissuasit peccandi

Constitutus praesul iste ad verbum dei praedicandum genti adhuc in fide hebeti ne iterum traderetur ritui gentili quo fremebant

Deus caput ejus exaltavit qui non solum apud aulicos verum etiam apud egenos peregrinosque longe ac late innotuit

Sanctum suum mirificavit dominus quem in domorum dei constructionibus devotum fecit et sedulum

Introivit in domum tuam sanctus dei cultor et melliflua praedicatione populum sedulo attrahebat

Omnia ejus pedibus nonne erant subjecta cum ex insula Augia vocitata horrenda portenta variorum atque inauditorum vermium de altera parte serpendo sua praesentia stagni gurgitem petierunt

Laudemus dominum in beati antistitis meritis gloriosis qui in hac vita sub Theodorico rege Francorum Melcis castello pastoralis curae episcopatum egregie retinebat

Beatus enim homo qui inventus est sine macula

Deus enim super cuncta illius opera disponebat ejus nam sacrum officium et mysticum ad vota ministerium dirigebat

Quoniam diligentibus deum omnia cooperantur in bonum

Vir nobilis nomine Sintlas genere Alemannus per multa sancta loca et sacra caenobia humilesque et deo dignas orationes usque ad locum pervenit in quo sanctum invenit Pirminium qui ab eo honorifice susceptus est

Justum deduxit dominus per vias rectas et ostendit illi regnum dei

Cunctis igitur necessariis rite peractis noctem sanctam in divinis transiere colloquiis et crastino insignis dei praesul uberrima sparsit populo documenta

Utramque linguam Romanam scilicet et Francorum optime sciebat

Curam pastoralem sine crimine is tenebat et in tabernaculo domini frequentius habitabat requiescitque in monte sancto ejus

Cultum divinum dei servus intentius affectabat idcirco desiderio magno quod dominus ei tribuebat decem non cessavit monasteria ordinare

Inclytus vir Sintlas dixit ad beatum praesulem insula quam cernis vermibus plena scaturit idcirco nunquam homo in illam ausus est intrare qui respondens ait domini est terra et plenitudo ejus

Insula ista ex quo die intravit in eam Christi praesul facta est salubris aere jucunda flumine terra fecunda arboribus nemorosa et vineis uberrima quoniam non est inopia timentibus deum

Flumen dei repletum est aquis dum sanctus dei praesul gratiam a deo sibi praestitam in alios copiosius effundebat

Magnificata sunt opera domini nam unde tanta monstra diabolici figmenti ilico evanescere faciebat postea inde multa milia animarum in amoenissimos hortos caelestis Jerusalem usque in ultimum diem non desinit advocare

Audiens vir nobilis Sintlas praesulem beatum Pirminium salubrem doctrinam populo exhibere ubertim lamentans quod in sua patria tali non gauderet pastore

Igitur sanctum Pirminium obnixe rogabat ut aliquantum temporis in sua conversari patria dignaretur

Vere felicem praesulem qui dum orabat baculum suum nulli materiae acclivem in limpido erectum statuit pavimento quem interim aeris obsequia ad firmandam plebis fidem immobilem tenuerunt

Donec eum manus ab oratione surgentis episcopi inclinaverunt

Tali Romanus episcopus percussus miraculo citissime misit se ad vestigia sancti antistitis veniam deprecans de verbis quae ignoranter protulit erga illum quia ante signum factum talis non aestimabatur qualis postea dei nutu est ostensus

In alternos se inclinaverunt amplexus amantes osculoque sancto

Inclytus vir Sintlas nimium laetus deo gratias egit qui illi tantum talemque ostendit patronum

Non est inventus similis illi qui conservaret legem excelsi

Gaude felix Augia cum laude fac sollemnia sancto tuo Pirminio qui motus zelo nimio radicitus te paravit ad laudem dei te formavit ut consors tu sis omnium deo laudem canentium ergo jugi laude psalle ut te deus hac de valle per sanctum hunc Pirminium jungat choris caelestium

Erat insula quam Sintlasowa vocabat diris repleta serpentibus quam vir dei Pirminius manibus propriis aliisque juvantibus in tribus diebus pulchrum campum perfecit