Adoremus regem magnum dominum qui in sanctis suis semper est mirabilis

Luciano venerabili presbytero quiescenti in stratu suo de revelatione sanctarum reliquiarum protomartyris Stephani talis divinitus ostensa est visio

Dum adhuc pene vigilaret vir venerandus tamquam in excessu mentis repente est effectus

Vidit igitur assistere sibi virum aetate senem statura procerum vultu decorum

Vir dei Gamaliel ait Luciano non mei solummodo causa sollicitus sum sed potius pro illis qui mecum sunt

Isti etenim maximo digni sunt honore venerari in terris quos in caelo rex regum immensa cumulavit gloria

Cum ergo sint apud deum meritis excelsi apud homines loco tenetur humili

Beatus Gamaliel doctoris gentium Pauli didascalus apparuit Christi sacerdoti Luciano in vestitu candido amictus pallio et virgam manu gestabat auream

Calciatus caligis in superficie deauratis quasi deambulans coram eo

Igitur dissimulata Gamaliel deambulatione venit ad eum et virga quam manu tenebat tetigit illum vocans eum tertio Luciane Luciane Luciane surge

Cui sacerdos respondit quis es domine at ille dixit ad eum

Vade Luciane et dic Joanni episcopo Jerusalemitano usquequo clausi sumus usquequo non aperis nobis tuis etenim temporibus revelandi sumus

Aperi nobis velocius ut per nos ostium misericordiae suae humano generi aperiat deus

Stephanus autem plenus*

In jejuniis et orationibus constituto apparuit iterum sanctus Gamaliel Luciano presbytero dicens quare dissimulasti frater et non retulisti quae dicta sunt tibi Joanni episcopo

Nonne vides quanta sit siccitas et tribulatio in toto mundo et tu negligenter agis

Surge ergo et vade dic Joanni episcopo ut aperiat nobis et faciat locum orationis ut per nostram intercessionem misereatur dominus populo suo

Videbant omnes Stephanum qui erant in concilio et intuebantur vultum ejus tanquam vultum angeli stantis inter illos

Stephanus servus dei quem lapidabant Judaei vidit caelos apertos vidit et introivit beatus homo ille cui caeli patebunt

Sepelierunt Stephanum viri timorati et fecerunt planctum magnum super eum

Lucianus presbyter dixit domine tu quis es et qui sunt tecum at ille ego sum Gamaliel Pauli quondam doctor apostoli qui autem juxta me quiescit ipse est domnus Stephanus

Qui a Judaeis Jerusalem lapidatus ad lacerandum bestiis et avibus expositus per dei providentiam permansit intactus

Cum scirem ego Gamaliel sanctitatem Christi athletae Stephani fidem ejus ac devotionem credens me in resurrectione partem habiturum cum eo feci eum sepelire in monumento meo novo

Auditor domini Nicodemus ibidem sepultus est et Abibas filius meus mecum est repositus ubi jacet beatus Stephanus

Sacerdos dei Lucianus prostravit se in oratione laudans deum et dicens domine Jesu Christe si est haec visio ex te praesta ut iterum et tertio manifestetur mihi

Ut confisus fiducialiter annuntiem revelationem servorum tuorum

Patefactae sunt*

Saule quid persequeris martyrem meum Stephanum ego te faciam servum meum

Sanctus Gamaliel in visu dixit Luciano diligenter animadverte quae dico et statim deposuit coram eo tres calathos aureos et quartus argenteus plenus erat croco

Unus ex tribus calathis rubentes habebat rosas tamquam sanguinem alii vero duo referti erant rosis albis

Vides o frater Luciane hos calathos hic rosas habens pulcherrimas loculus est pretiosi martyris Stephani qui solus ex nobis martyrio meruit coronari

Introgressus ostium sepulcri invenies eum in parte orientali

Sanctus Joannes episcopus lacrimatus prae gaudio benedixit deum et dixit ad Lucianum presbyterum oportet me inde transferre beatum protomartyrem Stephanum qui tamquam angelus apparuit positus in contione hominum

Qui primus apud Judaeos dominica bella peregit et Jesum a dextris virtutis dei stantem videre promeruit

Sanctissimi martyris Christi Stephani sollemnitatem celebrantes te domine supplices exoramus ut quem tuae gloriae consortem credimus pro nostris erratibus intercedere sentiamus Sanctissimi patris nostri N. solemnitatem celebratu rite domine supplices exoramus ut quem tuae gloriae consortem credimus pro nostris erratibus intercedere sentiamus

Tuis ergo gaudiis copulatus nostri quo memor sit exoramus

Regressus Lucianus a sancto Joanne episcopo jussit ut consurgerent omnes diluculo et foderent in acervo illo ubi putabant esse corpora sanctorum

Apparuit sanctus Gamaliel cuidam monacho Migetio innocenti et simplici viro dicens ad illum vade et dic Luciano in vanum laboras in acervo illo non ibi sumus modo

Ibi olim positi fuimus exsequiarum tempore planctus nunc quaere nos in illo loco qui dicitur bonorum virorum possessio

Audiens ergo Lucianus sacerdos verba monachi Migetii benedixit dominum quia inventus est et alius testis in revelatione sanctorum

Dum inventum esset sacratissimum beati Stephani corpus statim terraemotus factus est magnus atque omnes qui aderant odor perfudit suavissimus

Stephanus autem*

Ex odoris mira fragrantia sanitas aegrotis emanavit maxima septuaginta namque et tres tunc a variis languoribus curati sunt homines in inventione corporis Stephani dilecti sui martyris deum benedicentes

Hodie sanctus Joannes pontifex cum maximo cleri plebisque tripudio pretiosas protomartyris Stephani reliquias in sanctam transtulit ecclesiam Sion ubi quondam diaconi functus est officio cujus pia apud deum sit pro nobis quaesumus intercessio