Cui sacerdos respondit quis es domine at ille dixit ad eum

Vade Luciane et dic Joanni episcopo Jerusalemitano usquequo clausi sumus usquequo non aperis nobis tuis etenim temporibus revelandi sumus

Aperi nobis velocius ut per nos ostium misericordiae suae humano generi aperiat deus

Stephanus autem plenus*

In jejuniis et orationibus constituto apparuit iterum sanctus Gamaliel Luciano presbytero dicens quare dissimulasti frater et non retulisti quae dicta sunt tibi Joanni episcopo

Nonne vides quanta sit siccitas et tribulatio in toto mundo et tu negligenter agis

Surge ergo et vade dic Joanni episcopo ut aperiat nobis et faciat locum orationis ut per nostram intercessionem misereatur dominus populo suo

Videbant omnes Stephanum qui erant in concilio et intuebantur vultum ejus tanquam vultum angeli stantis inter illos

Stephanus servus dei quem lapidabant Judaei vidit caelos apertos vidit et introivit beatus homo ille cui caeli patebunt

Sepelierunt Stephanum viri timorati et fecerunt planctum magnum super eum

Lucianus presbyter dixit domine tu quis es et qui sunt tecum at ille ego sum Gamaliel Pauli quondam doctor apostoli qui autem juxta me quiescit ipse est domnus Stephanus

Qui a Judaeis Jerusalem lapidatus ad lacerandum bestiis et avibus expositus per dei providentiam permansit intactus

Cum scirem ego Gamaliel sanctitatem Christi athletae Stephani fidem ejus ac devotionem credens me in resurrectione partem habiturum cum eo feci eum sepelire in monumento meo novo

Auditor domini Nicodemus ibidem sepultus est et Abibas filius meus mecum est repositus ubi jacet beatus Stephanus

Sacerdos dei Lucianus prostravit se in oratione laudans deum et dicens domine Jesu Christe si est haec visio ex te praesta ut iterum et tertio manifestetur mihi

Ut confisus fiducialiter annuntiem revelationem servorum tuorum

Patefactae sunt*

Saule quid persequeris martyrem meum Stephanum ego te faciam servum meum

Sanctus Gamaliel in visu dixit Luciano diligenter animadverte quae dico et statim deposuit coram eo tres calathos aureos et quartus argenteus plenus erat croco

Unus ex tribus calathis rubentes habebat rosas tamquam sanguinem alii vero duo referti erant rosis albis

Vides o frater Luciane hos calathos hic rosas habens pulcherrimas loculus est pretiosi martyris Stephani qui solus ex nobis martyrio meruit coronari

Introgressus ostium sepulcri invenies eum in parte orientali

Sanctus Joannes episcopus lacrimatus prae gaudio benedixit deum et dixit ad Lucianum presbyterum oportet me inde transferre beatum protomartyrem Stephanum qui tamquam angelus apparuit positus in contione hominum