Ego sapientia ex ore altissum prodivi primo genita ante omnem creaturam

In principio deus antequam terram faceret priusquam abyssos constitueret priusquam produceret fontes aquarum antequam montes collocarentur ante omnes colles generavit me dominus

Quando praeparabat caelos aderam cum eo cuncta componens

Audi fili mi disciplinam patris tui et ne dimittas legem matris tuae ut multiplicentur tibi anni vitae

Fili ne obliviscaris legis meae et praecepta mea custodiat cor tuum

Aversio parvulorum interficiet eos et prosperitas stultorum perdet illos qui autem me audierit absque terrore quiescent

Impii vero de terra perdentur et qui iniqui agunt auferentur ex ea

Fili noli deficere a disciplina domini et neque fatigeris dum ab eo argueris quem enim diligit dominus corripit et quasi pater in filio complacet sibi

Tene disciplinam et ne dimittas eam custodi illam quia ipsa est vita tua

Initium sapientiae timor domini intellectus bonus omnibus facientibus eum laudatio ejus manet in saeculum saeculi

Dilectio illius custodia legum est quia omnis sapientia timor domini

Praebe fili cor tuum mihi et oculi tui vias meas custodiant ut addatur gratia capiti tuo

Attende fili mi sapientiam meam et ad eloquium meum inclina aurem tuam

Verbum iniquum et dolosum longe fac a me domine divitias et paupertas ne dederis mihi sed tantum victui meo tribue necessaria

Duo rogavi te ne deneges mihi antequam moriar

Ne derelinquas me domine pater et dominator vitae meae ut non corruam in conspectu adversariorum meorum ne gaudeat de me inimicus meus

Apprehende arma et scutum et exsurge in adjutorium mihi

Domine pater et deus vitae meae ne derelinquas me in cogitatu maligno extollentiam oculorum meorum ne dederis mihi et desiderium malignum averte a me domine aufer a me concupiscentiam et animo irreverenti et infrunito ne tradas me domine

Ne derelinquas me domine ne accrescant ignorantiae meae et multiplicentur delicta mea

Ego in altissimis habito et thronus meus in columna nubis superborum et sublimnum colla propria virtute calcavi

O viri ad vos clamito et vox mea ad filios hominum

Gyrum caeli circuivi sola et in fluctibus maris ambulavi in omni gente et in omni populo primatum tenui superborum et sublimium colla propria virtute calcavi

Ego in altissimis habito et thronus meus in columna nubis

Super salutem et omnem pulchritudinem dilexi sapientiam et proposui pro luce habere illam venerunt mihi omnia bona pariter cum illa

Hanc amavi et exquisivi a juventute mea et amator factus sum formae illius

Da mihi domine sedium tuarum assistricem sapientiam et noli me reprobare a pueris tuis quoniam servus tuus sum ego et filius ancillae tuae

Mitte illam a sede magnitudinis tuae ut mecum sit et mecum laboret

Emitte domine sapientiam de sede magnitudinis tuae ut mecum sit et mecum laboret ut sciam quid acceptum sit coram te omni tempore

Da mihi domine sedium tuarum assistricem sapientiam

Quae sunt in corde hominum oculi tui videant domine et in libro tuo omnia scribentur homo videt in facie deus autem in corde

Imperfectum meum viderunt oculi tui et in libro tuo omnia scribentur

Magna enim sunt judicia tua domine et inenarrabilia verba tua magnificasti populum tuum et honorasti

Sicut enim laesisti adversarios sic nos provocaris magnificasti

Omnis sapientia a domino deo est et cum illo fuit semper et est ante eum

Dominus possedit me initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio necdum erant abyssi et ego parturiebam quando praeparabat caelos aderam cum eo componens omnia

O viri ad vos clamito et vox mea ad filios hominum

Observa fili praecepta patris tui et ne dimittas legem matris tuae liga eam in corde tuo jugiter

Attende fili mi sapientiam meam et ad eloquium meum inclina aurem tuam

Sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem subdidit sibi gentes superborumque et sublimium colla propria virtute calcavi

Sapientia clamitat in plateis si quis diligit sapientiam ad me declinet et eam inveniet et eam dum invenerit beatus est si tenuerit eam

Ego in altissimis habito et thronus meus in columna nubis

Fili a juventute tua accipe doctrinam et usque ad canos invenies sapientiam

Attingit sapientia ubique propter suam munditiam et nihil inquinatum in ea incurrit candor est enim lucis aeternae et speculum sine macula