Martinus ecce migrat hic pauper caelo dives quem sanctorum concentus Christo psallens deducit nos caelestibus hymnis laudemus in hunc deum
Sanctus Martinus obitum suum longe ante qui et discipulos in unum congregavit atque sui dissolutionem imminere praedixit
Dum repente viribus corporis coepit destitui tunc memor et luctus omnium vox plangentium unaque precantium ne pastor oves deserat
Scimus quidem te pater desiderare Christum sed salva sunt tibi praemia tua nostri potius miserere quod deseris pater