Inter doloris aculeos quos mira patientia sustinebat quasi apertos sibi caelos aspiceret loquebatur

Quis dabit mihi pennas sicut columbae et volabo et requiescam

Sicut inter multas gemmas pretiosa gemma micat et jubar solis parvos stellarum igniculos obscurat ita cunctorum virtutes et potentiam sua humilitate superavit

Quanto se dejiciebat tanto magis a Christo sublevabatur

Jam navis in altum trahebatur et parvus Toxotius manus tendebat in littore et ruffina jam nubilis ut suas exspectaret nuptias tacens fletibus obsecrabat

Illa tamen siccos oculos tenebat ad caelum pietatem in filios pietate in deum superans

Nesciens se matrem ut Christi probaret ancillam amorem filiorum majori Christi amore contempsit

Curiose Christi pauperes tota urbe perquirens damnum putabat si quisquam debilis cibo alterius sustentaretur