Post discessum beatissimi Martini episcopi beatus Briccius ad cathedram episcopalem successit

Trigesimo ordinationis suae anno oritur contra eum lamentale crimen nam quaedam mulier quae cubiculariis vestimenta abluebat concepit et peperit et omne crimen super episcopum objiciunt

Illo quoque negante jussit afferri sibi infantem cumque oblatus fuisset triginta ab ortu habens dies dixit ad eum Briccius adjuro te per deum ut si ego te generavi coram cunctis edicas

Respondens autem infans coram omni populo beato viro dixit non es tu inquit pater meus

Sanctus Briccius satisfaciens populo prunas ardentes ab urbe in birro suo deferens et ante sepulcrum beati Martini coram populo proiciens vestimentum ejus inustum apparuit

Populis autem non credentibus sed ab episcopatu eum proicientibus Romam petiit flens et ejulans atque dicens merito haec patior quia peccavi in sanctum dei

Ecce vere*

Beatus vir qui suffert*

Justus cor suum*