Verba viri sapientis stimuli sunt imprudentis et clavi fixi in altum inde praecursor domini mortis datur examini per turpis femine saltum

Cum accepisset*

Rex Herodes metuebat Joannem nam hunc sciebat virum justum sanctum pium quo audito bona multa fecit sed hec sunt sepulta cum plus amaret vitium miser enim desipuit infelix qui demeruit aeternae vitae bravium

Regem regum veneremur ipsi semper modulemur ut baptistae sociemur

Misit Herodes rex manus ac tenuit praecursorem quia vecors et profanus fratris duxerat uxorem

Joannes etenim dixit huic non esse fas habere conjugem fratris dum vixit nec se illi commiscere

Herodias ex hinc odit sanctum et illi foveam aperuit et effodit sed haec incidit in eam

Ob vanam mundi gloriam natalis rex memoriam sui laetus celebravit et Galilaeae judices tribunos atque principes ad epulas invitavit

Principes convenerunt in unum adversus dominum et adversus Christum ejus

Cum intrasset convivia Herodiadis filia coram Herode saltavit et placuit principibus simulque recumbentibus tota domus cachinnavit

Quoniam cor eorum vanum erat respexerunt in vanitates et insanias falsas

Herodes volens placere puellae cepit vovere illi prorsus se daturum munus quodcumque peteret si partem regni posceret se nequaquam negaturum

Dilexit verba precipitationis et loquebatur in idipsum

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Illa matrem sciscitatur quidnam esset petitura Herodias huic effatur ne sit illi regni cura

Sed caput Joannis petat sic mulier impudica quia sanctus mala vetat mortis ejus fit amica

Nec sensit hujus ratio quod praeoccupatus morte justus in refrigerio manebit felici forte

Puella mox egreditur caput Joannis petitur ut afferatur in disco ficte cepit rex tristari verumtamen jubet dari quasi rem de suo fisco

Concepit dolorem et peperit iniquitatem convertetur dolor ejus in caput ejus

Tunc misso spiculatore baptista sanguinis rore fuso martyr efficitur decollatur in carcere ab impiorum genere mors ejus parvipenditur

Aestimatus est cum descendentibus in lacum factus est sicut homo sine adjutorio

Cum accepisset puella caput latum in scutella dedit illud matri sue ipsa laeta pro munere non curavit de scelere neque de futura lue

Nam hominem injustum mala capient in interritu

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Audierunt discipuli beatissimi praeconis necem sui didasculi triumphum quoque agonis

Et corpus ejus tulerunt cum summa reverentia illudque sepelierunt in Sebastae samaria

In curriculo temporis Juliani apostate ossa sacrati corporis gentiles sparserunt late

Cremantur lecta iterum et reliquias cinerum sparserunt in auras venti tabescentes invidia pro insignium gloria collata ingratae genti

Percussit dominus omnes adversantes ei sine causa dentes peccatorum contrivit

Sed deus factor omnium ad suorum solacium fecit prorsus non privari tantis orbem reliquiis nec passus est ab impiis fidelium spem frustrari

Memor congregationis suae quam possedit ab initio

Dum ossa sacra tollerent ut ea flammis urerent quidam Jerosolomitae ammixti colligentibus non nulla his torpentibus occulebant sollicitae

A domino factum est istud ut destrueret inimicum et ultorem

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Truncato in Arabia praecursore tumulatur caput ejus in Elia quae Jerusalem vocatur

Illuc orandi gratia duo monachi venerunt sub principis monarchia quem Marcianum afferunt

Isdemque baptista Christi caput suum revelavit sed hod perdiderunt isti et eorum spes nutavit

Nam dum incauti nimium circa commissum fuere talis thesauri praemium meruerunt non habere

Post haec vero fit perlatum in Edissam Phoeniciae et in urna reservatum sub terra nimis impiae

Illic denuo monstratur qui in specu morabatur Marcello cuidam abbati transfertur honorifice ab eodem pontifice qui prae erat civitati

Truncato in Arabia*

Dum ossa*

Praeco superni judicis praecursor summi vindicis paranymphus sponsi veri multa passus ludibria triumphavit per omnia nec potuit aboleri domus in petra posita nam justi recordatio pigmenti compositio ut mel dulcis et musica ut in vini convivio