Orationem domino fundens et oculos ejus sputo suo liniens

Cum Campidonam sanctus venisset et plenum serpentibus oppidum invenisset pridem hominibus inhabitabilem divino servitio locum reddidit habilem

Ingentem ibi boam in nomine domini bacillo neci sternens reliquosque angues in fugam vertens

Jussione viri dei ursus poma discrevit et optima quaeque in usus servorum dei intacta servavit

Ad preces ejus plurima convolans copia volucrum sanctis se viris ultroneum praebuit esum

O vere mundum et purum beati Magni interiorem oculum quo corporaliter absentia in spiritu meruit conspicere praesentiam

Miris magnorum radiis fulgens meritorum pro nobis miseris sanctissime Magne preceris

Ostendendo bonum te clementemque patronum

Expulsis e Campidona daemonibus relictoque inibi ad Christi famulatum Theodoro vir beatus ad Wicterpum Augustae praesulem venit ejusque permisso et auxilio Fauces Alpium petiit

Cum prius horribilem Christi virtute draconem peremisset