Dixi sapientiae soror mea es et prudentiam vocavi amicam meam

Sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem subdidit sibi gentes superborumque et sublimium colla propria virtute calcavit

Ego in altissimis habitabo et thronus meus in columna nubis

Omnis sapientia a domino deo est et cum illo fuit semper et est ante aevum alleluia

Sapientia clamitat in plateis si quis diligit sapientiam ad me declinet et eam inveniet et eam dum invenerit beatus est si tenuerit eam

Sicut malum inter ligna silvarum sic dilectus meus inter filios alleluia

Praebe fili cor tuum mihi oculi tui videant aequitatem ut addatur gratia capiti tuo

Magna enim sunt judicia tua domine et inenarrabilia verba tua magnificasti populum tuum et honorasti

Dominus possedit me initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio necdum erant abyssi et ego parturiebar quando praeparabat caelos aderam cum eo componens omnia