Cum repente viribus corporis coepit destitui tunc moeror et luctus omnium vox plangentium unaque precantium ne pastor oves deserat

Scimus quidem te pater desiderare Christum sed salva sunt tibi praemia tua nostri potius miserere quos deseris pater

Domine jam satis est quod hucusque certavi sed quoad ipse jusseris militabo aut si parcis aetati bonum est mihi hos quibus timeo ipse custodies

Sinite me inquit caelum videre ut spiritus dirigatur ad dominum nihil in me reperiet inimicus sed sinus Abrahae me suscipiet

Artus febre fatiscentes spiritui servire cogebat stratuque suo illo nobili cilicio recumbans nec terram videre jam dignatur caelo totus inhiabat

Adest multitudo monachorum ac virginum his speciali gloria praecipue flebant cum sentirent magis esse gaudendum si rationem vis doloris admitteret