Sancte Bartholomaee*

Regem regum Christum sicut dignum est adoremus cujus honore sanctum Bartholomaeum veneramur apostolum

Dona dei caeli dum narrant voce fideli in finem mundi sonus exit Bartholomaei

Vir mundi cordis simul intrat delubra sordis Indii turbantur quia daemonum ora ligantur

Dum nutu domini manet in specie peregrini templis jam mutis claret per signa salutis

In omnem terram*

Beatus Bartholomaeus orientis ingens decus ut Indiam est ingressus in tenebrarum patriam fulsit ut lux clarissima

Jam medium sidus chori cum sit ipse duodeni

Dum miseros hic responsis deluderet fallax hostis ad ingressum apostoli muta fit vox oraculi

Quia luci ad tenebras nulla manet societas

Quam accepta fuit deo justi hujus oratio qua dum hostis se incendi per os clamat Seustii pulsus liquit plasma dei

Multum enim assidua oratio valet munda

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Divinae legis datorem filia regis agnoscit vita per eum meliore potita

Sospitae rex nata plaudit fert munus et audit ditandus Christo quo munere non eget isto

Vis nova sermonis simul est audita colonis noscere verba fidem cupiunt amor omnibus idem

Constitues*

Doctor verus ait turbae deum verum cognoscite si salvi esse cupitis simulacra conteratis

Quoniam omnes dii gentium daemonia dominus autem caelos fecit

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Dum oraret apostolus splendens effulsit angelus sculpens sanctae crucis signum credentibus adorandum

Vobis inquit remedium hoc salutis dabit signum

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Sancte Bartholomaee Christi apostole Indorum doctor egregie nostris aurem clamoribus appone ut tuo ad dominum sustentati vivamine tui concives mereamur adesse

Intercede pro nobis ad dominum gloriose dei amice ut ipsius gratia largiente

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Jam miser ille deus quem cogit Bartholomaeus ne sibi thus detur clamat sua vincla fatetur

Idola dum frangit delusor quem metus angit laudat turba deum credens per Bartholomaeum

Virtus quanta dei micuit prece Bartholomaei qua sunt salvati morbo quocumque gravati

Nimis honorati*

Ingens exemplum fidei credentes admiramini Christi sumit ut baptisma rex deponit diadema

Et nunc reges intellege erudimini qui judicatis terram

De praeclara fide fratris indignatus rex Astragis apostolum jubet cedi confitentem nomen Christi

Considerat peccator justum et quaerit mortificare eum

O militis praedicanda fides virtus et gloria qui vivens decoriatus et capite tandem caesus jam victima munda factus caelos scandit laureatus

Cujus Christe per merita ab occultis nos emunda

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Stans decus indutus virtutum Bartholomaeus non timet Astragi caelitus acta loqui

Jussu fracta meo sunt idola daemone victo plebs cum laetitia serviat ut domino

Dum minui nequeat quem metu mundus adorat dum tua rex minuo numina crede meo

Hinc furit ad poenam rex turpem quippe ruinam numinis agnoscit quod miser ipse colit

Sic athleta dei donatus laude tropaei quem docet orbe coli laudat in arce poli

Aeterna Christi munera*

O regem Christum sanctorum remuneratorem pium qui sanctum mirificavit Bartholomaeum quem nobis patronum tribuit et per quem viam salutis cunctis fidelibus demonstravit cujus nobis intercessio ante eum succurrat

Doctor verus*

Sanctus Bartholomaeus apostolus dixit ad plebem audite verum deum creatorem vestrum qui in caelis habitat non idolis vanis credatis sed vos omnes Christi baptismate consecrabo et salvi eritis in perpetuum

Laetare mater nostra Jerusalem quia rex tuus dipensatorem strenuum et cuiem fidelissimum de serviture Babylonis tibi redemit Augustinum

Hujus mater devotissima quem carne prius pepererat mundo caritatis visceribus post modum multo semine lacrimarum genuit Christo

Distulit tamen diu baptismi gratiam quia tumens inani philosophia volebat humana ratione comprehendere quod pia mens vivacitate fidei nititur apprehendere

Surgens autem post multos circuitus errorum circuibat civitatem per vicos et plateas quaerendo verum animae virum pro quo ne moreretur dignum judicare mori ut ejus semper inhereret amori

Inventus igitur a custodibus civitatis et pallio vetustatis ex utus diligenter per tractata cum illis veritate quam desiderabat invenit et castis ejus amplexibus ardenter inhaesit

Vulneraverat*

Magne pastor*

Amavit*

Adest dies celebris quo solutus nexu carnis sanctus praesul Augustinus assumptus est cum angelis ubi gaudet cum prophetis laetatur cum apostolis quorum plenus spiritu que praedixerunt mystica fecit nobis perviam post quos secunda dispensandi verbi dei primus refulsit gratia

Magnus dominus et laudabilis valde et sapientiae ejus non est numerus qui de tenebris gentium lumen ecclesiae suae vocavit Augustinum

Caeli cives*

Aperuit Augustinus codicem apostolicum et cojectis oculis ad primum capitulum legit induimini dominum Jesum Christum et statim quasi infusa luce securitatis ab eo omnes dubietatis tenebrae diffugerunt

Insinuavit ergo per litteras sancto viro Ambrosio praesens votum suum ut moneret quid sibi de libris sanctis legendum esset quo percipiendae Christianae gratiae aptior fieret atque paratior

At ille jussit Isaiam prophetam quod praeceteris evangelii vocationisque gentium sit pronuntiator apertior

Amavit eum dominus*

Invenit se Augustinus longe esse a deo in regione dissimilitudinis tamquam audiret vocem dei de excelso cibus sum grandium cresce et manducabis me

Nec tu me mutabis in te sicut cibum carnis tuae sed tu mutaberis in me

Sensit igitur et expertus est non esse mirum quod palato non sano paena est panis qui sano est suavis et oculis aegris odiosa lux quae puris est amabilis

Propter iniquitatem corripuisti hominem et tabescere fecisti sicut araneam animam ejus

Dum vero invisibilia dei per ea quae facta sunt intellecta conspexit sed aciem fingere non valuit quia non secum ferebat nisi amantem memoriam et quasi olefactam desiderantemque commedere nondum posset

Quid autem sacramenti haberet verbum caro factum est nec suspicari quidem poterat

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Verumtamen primam hujus lectionem non intellegens totumque talem arbitrans distulit repetendum exercitator in dominico eloquio

Inde ubi tempus advenit quo nomen eum dare oporteret relicto rure Mediolanum remeans baptizatus est a beato Ambrosio fugitque ab eo sollicitudo vitae perterritae

Nec satiabatur illis diebus dulcedine mirabili considerare altitudinem consilii divini super salutem generis humani

Justum deduxit dominus*

Itaque avidissime legere coepit prae ceteris apostolum Paulum et perierunt ille quaestiones in quibus aliquando visus est ei adversari testimoniis legis et prophetarum textus sermonis ejus

Et apparuit ei una facies eloquiorum castorum et exsultare cum tremore didicit

Misit ergo dominus in mentem ejus visumque est bonum in conspectu ejus pergere ad simplicianum qui ei bonus apparebat servus dei et lucebat in eo gratia divina

Audierat enim quod a juventute sua devotissime deo viveret et vere sic erat

Volebat enim conferenti aestus suos ut proferret quis esset aptus modus vivendi sic afecto ut ipse erat ad ambulandum in via dei in qua alius sic alius sic ibat

Displicebat ei quidquid agebat in saeculo prae dulcedine dei et decore domus ejus quam dilexi

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Flebat autem uberrime in hymnis et canticis suave sonantis ecclesiae vocibus vehementer effectus

Voces igitur ille influebat auribus ejus et eliquebatur veritas in cor ejus et fluebant lacrimae ejus et bene illi erat cum eis

Adjunctus inde Nebridio et Euodio remeabat ad Africam quaerens quis eos ad bene videndum locus haberet utilius sed cum esset apud hostia Tyberina pia mater ejus defuncta est

Justus ut palma*

Vulneraverat caritas Christi cor ejus et gestabat verba ejus in visceribus quasi sagittas acutas et exempla servorum dei quos de mortuis vivos fecerat tamquam carbones vastatores

Ascendenti a convalle plorationis et cantanti canticum gradium dederat sagittas acutas

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Accepta baptismi gratia positus apud ostia Tiberina cum matre sua colloquebantur soli valde dulciter et inhiabant ore cordis paritur in superna fluenta fontis vitae vilescebatque mundus iste inter verba cum delectationibus suis

Tunc ait illa filio nulla re jam delector in hac vita cum te contempta felicitate terrena videam servum Christi

Verbum dei usque ad ipsam suam aegritudinem in praetermisse alacriter et fortiter sanamente sanoque consilio in sancta ecclesia praedicavit membris omnibus sui corporis incolumis integro aspectu atque auditu coram positis fratribus et orantibus dormivit cum patribus suis

Testamentum nullum fecit quia unde faceret pauper Christi non habuit

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Ora pro nobis sancte Augustine*

Post mortem matris reversus est Augustinus ad agros proprios ubi cum amicis jejuniis et orationibus vacans scribebat libros et docebat in doctos

Comperta autem ejus fama beatus Valerius Hipponensis episcopus eum ad se accersiri fecit et licet invitum presbyterum ordinavit

Factus ergo presbyter monasterium clericorum mox instituit et coepit vivere secundum regulam sub sanctis apostolis constituam

Sanctus autem Valerius ordinator ejus exsultabat uberius hominem sibi talem datum divinitus qui indoctrina sana aedificare ecclesiam esset idoneus

Eodem tempore Fortunatus presbyter Manicheorum versucia plurimos seducebat quem sanctus Augustinus in conventu omnium disputans publice superavit

Magne pastor*

Justus germinabit*

In diebus ejus obsessa est civitas Hipponensis ab exercitu barbarorum inter quae mala fuerunt Augustino lacrimae suae panes die ac nocte atque sub hoc eventu ad extremam horam veniens obdormivit in pace