Magnum te Michaelem habentes pignus | Civium nostrorum si tamen servi studeamus esse dei | Poscimus ut tuis precibus consortes mereamur fieri | Eorum beatitudinis ineffabilis | Quam in dei conspectu eos habere confidimus | Qui est beatitudo vera sanctorum perpetuo | Quod quia scimus non posse fieri | Nisi bonis studeatur meritis | Poscimus ut deum sanctos mores nos instruere semper postules | Ut introire valeamus aulam quae non recipit ullam maculam | Tu qui dei caritatem retinens | Immortalis perdurasti Michael | Post portem requiem nobis deprecare

Angelorum ordo sacer dei sereno semper vultu jucundate | Qui laude ipsius semper favum dulci pasceris in aevum | Cursum vitae nostrae numquam stabilem tuis supplicationibus commenda deo | Qui licet excelsus regnet in caelis infima terrae pius intendit

Summi regis archangele Michael | Intende quaesumus nostris vocibus | Te namque profitemur esse supernorum civium principem | Tu deum obsecra pro nobis ut mittat auxilium miseris | Te deum generi humano orante diriguntur angeli | Ne laedere inimici quantum cupiunt versuti fessos umquam mortales praevaleant | Idem tenes perpetui principatum paradisi semper te sancti honorant angeli | In templo tu dei thuribulum aureum visus es habuisse manibus | Inde scandens vapor aromate plurimo pervenit ante conspectum dei | Tu crudelem cum draconem forti manu straveras faucibus illius animas eruisti plurimas | Hinc maximum augebatur in caelo silentium millia millium dicebant salus regi domino | Audi nos Michael angele summe huc parum descende de poli sede nobis ferendo opem domini levamen atque indulgentiae | Tu nostros Gabriel hostes prosterne tu Raphael aegris affer medelam morbos absterge noxas minue nosque fac interesse gaudiis beatorum