Auferte deos alienos de medio vestri

Planxit autem David planctu magno super Saul et Jonathan filium ejus et dixit quomodo ceciderunt fortes in bello et interierunt arma bellica

Montes Gelboe nec ros nec pluvia super vos descendat

Loquere domine quia audit servus tuus

Cognoverunt omnes a Dan usque Bersabee quod fidelis Samuel propheta esset domini

Praevaluit David in Philisthaeo in funda et lapide in nomine domini

Nonne iste est David de quo canebant in choro dicentes Saul percussit mille et David decem milia in milibus suis

Quis enim in omnibus sicut David fidelis inventus est in regno tuo egrediens et regrediens et pergens ad imperium regis

Iratus rex Saul dixit mihi dederunt mille et filio Isai dederunt decem milia

In excelsis tuis occisus es doleo super te frater mi Jonathan decore nimis

Doleo super te frater mi Jonathan amabilis valde super amorem mulierum sicut mater unicum amat filium ita te diligebam sagitta Jonathae numquam abiit retrorsum nec declinavit clipeus ejus de bello et hasta ejus non est aversa

Mons Gelboe nec ros nec pluvia veniat super te quia in te abjectus est clipeus fortium clipeus Saul quasi non esset unctus oleo quomodo ceciderunt fortes in proelio Saul et Jonathan amabiles et decori vultu in vita sua in morte quoque non sunt separati

Dixitque David ad dominum cum vidisset angelum caedentem populum ego sum qui peccavi ego inique egi isti qui oves sunt quid fecerunt

Obsecro domine aufer iniquitatem servi tui quia insipienter egi

Clamabat Eliseus ad Eliam pater mi pater mi currus Israel et auriga ejus

Rex autem David cooperto capite incedens lugebat filium dicens Absalon fili mi fili mi Absalon quis mihi det ut ego moriar pro te fili mi Absalon

Unxerunt Salomonem Sadoc sacerdos et Nathan propheta regem in Gihon et abierunt laeti dicentes vivat rex in aeternum alleluia

Emitte domine*

In principio deus antequam terram faceret priusquam abyssos constitueret priusquam produceret fontes aquarum antequam montes collocarentur ante omnes colles generavit me dominus

Ego in altissimis habito et thronus meus in columna nubis

Emitte domine sapientiam de sede magnitudinis tuae ut mecum sit et mecum laboret ut sciam quid acceptum sit coram te omni tempore

Da mihi domine sedium tuarum assistricem sapientiam

Domine pater et deus vitae meae ne derelinquas me in cogitatu maligno extollentiam oculorum meorum ne dederis mihi et desiderium malignum averte a me domine aufer a me concupiscentiam et animo irreverenti et infrunito ne tradas me domine

Da mihi domine sedium tuarum

Da mihi domine sedium tuarum assistricem sapientiam et noli me reprobare a pueris tuis quoniam servus tuus sum ego et filius ancillae tuae

Domine pater et deus vitae meae ne derelinquas me in cogitatu maligno

Gyrum caeli circuivi sola et in fluctibus maris ambulavi in omni gente et in omni populo primatum tenui superborum et sublimium colla propria virtute calcavi

Ego in altissimis habito et thronus meus in columna nubis

Initium sapientiae timor domini intellectus bonus omnibus facientibus eum laudatio ejus manet in saeculum saeculi

Dispersit dedit pauperibus*

Verbum iniquum et dolosum longe fac a me domine divitias et paupertates ne dederis mihi sed tantum victui meo tribue necessaria

Ne forte satiatus evomam illud et perjurem nomen dei mei

Magna enim sunt judicia tua domine et inenarrabilia verba tua magnificasti populum tuum et honorasti

Deduxisti sicut oves populum tuum in manu Moysi et Aaron

Praebe fili cor tuum mihi et oculi tui vias meas custodiant ut addatur gratia capiti tuo

Attende fili mi sapientiam meam et ad eloquium meum inclina aurem tuam

Quae sunt in corde hominum oculi tui vident domine et in libro tuo omnia scribentur homo videt in facie deus autem in corde

Imperfectum meum viderunt oculi tui et in libro tuo omnia scribentur

Super salutem et omnem pulchritudinem dilexi sapientiam et proposui pro luce habere illam venerunt mihi omnia bona pariter cum illa

Dixi sapientiae soror mea es et prudentiam vocavi amicam meam

Ne derelinquas me domine pater et dominator vitae meae ut non corruam in conspectu adversariorum meorum ne gaudeat de me inimicus meus

Apprehende domine arma et scutum et exsurge in adjutorium mihi

Fili noli deficere a disciplina domini et ne fatigeris dum ab eo argueris quem enim diligit dominus corripit et quasi pater in filio complacet sibi

Audi fili mi disciplinam patris tui et ne dimittas legem matris tuae

Audi fili mi disciplinam patris tui et ne dimittas legem matris tuae ut multiplicentur tibi anni vitae tuae

Honora dominum de tua substantia et de primitiis frugum tuarum da pauperibus

Aversio parvulorum interficiet eos et prosperitas stultorum perdet eos qui autem me audierit absque terrore quiescit

O viri ad vos clamito et vox mea ad filios hominum

Sapientia clamitat in plateis si quis diligit sapientiam ad me declinet et eam inveniet et eam dum invenerit beatus est si tenuerit eam

Sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem subdidit sibi gentes superborumque et sublimium colla propria virtute calcavit

Omnis sapientia a domino deo est et cum illo fuit semper et est ante aevum alleluia

Ego in altissimis habito et thronus meus in columna nubis

Sicut malum inter ligna silvarum sic dilectus meus inter filias alleluia

Dominus possedit me initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio necdum erant abyssi et ego parturiebar quando praeparabat caelos aderam cum eo componens omnia

Praebe fili cor tuum mihi oculi tui videant aequitates ut addatur gratia capiti tuo

Magna enim sunt judicia tua domine et inenarrabilia verba tua magnificasti populum tuum et honorasti

Memento mei deus*

Si bona suscepimus de manu domini mala autem quare non sustineamus dominus dedit dominus abstulit sicut domino placuit ita factum est sit nomen domini benedictum

In omnibus his non peccavit Job labiis suis neque stultum quid contra deum locutus est

Antequam comedam suspiro et tamquam inundantis aquae sic rugitus meus quia timor quem timebam evenit mihi et quod verebar accidit nonne dissimulavi nonne silui et jam quievi et venit super me indignatio tua domine

Nolo multa fortitudine contendat mecum nec magnitudinis suae mole me premat aequitatem proponat contra me

Utinam appenderentur peccata mea quibus iram merui et calamitas quam patior in statera

Quasi harena maris haec gravior apparet unde et verba mea dolore sunt plena

Quare detraxistis sermonibus veritatis ad increpandum verba componitis et subvertere nitimini amicum vestrum verumtamen quae cogitastis explete

Militia est vita hominis super terram et sicut dies mercennarii dies ejus

Induta est caro mea putredine et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est memento mei domine quia ventus est vita mea

Dies mei sicut umbra declinaverunt et ego sicut fenum arui

Paucitas dierum meorum finitur brevi dimitte me domine sine plangam paululum dolorem meum antequam vadam ad terram tenebrosam et opertam mortis caligine

Ecce in pulvere sedeo et in pulvere dormio et si mane me quaesieris non subsistam

Ne abscondas me domine a facie tua manum tuam longe fac a me et formido tua non me terreat

Voca me et respondebo tibi aut certe loquar et tu responde mihi

Quis mihi tribuat ut in inferno protegas me et abscondas me donec pertranseat furor tuus domine nisi tu qui solus es deus et constituas tempus in quo recorderis mei

Numquid sicut dies hominis dies tui ut quaeras iniquitatem meam cum sit nemo qui de manu tua possit eruere

Versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium parce mihi domine nihil enim sunt dies mei

O custos hominum quare me posuisti contrarium tibi et factus sum mihi metipsi gravis

Numquid dominus supplantat judicium aut omnipotens subvertit quod justum est libera me domine et pone me juxta te et cujusvis manus pugnet contra me

Apprehende domine arma et scutum et exsurge in adjutorium mihi

Auditu auris audivi te domine nunc autem oculus meus vide te idcirco ipse me reprehendo et ago paenitentiam in favilla et cinere

Unum locutus sum quod utinam non dixissem quibus ultra unum non addam sed ponam digitum ori meo

Nocte os meum perforatur doloribus et qui me comedunt non dormiunt a multitudine eorum consumitur vestimentum meum comparatus sum luto et assimilatus sum favillae et cineri

O custos hominum quare me posuisti contrarium tibi et factus sum mihi metipsi gravis parce mihi domine nihil enim sunt dies mei

Scio domine quia morti me traditurus es ubi constituta est omnis domus viventium spero in te domine quia non ad consumptionem meam emittis manum tuam et si in profundum inferni dimersus fuero inde me liberabis

Si ascendero in caelum tu illic es et si descendero ad infernum ades

Nonne cognoscit deus vias meas et cunctos gressus meos dinumerat quod si ambulavi in vanitate aut festinavit in dolo pes meus appendat me in statera justa et probet deus innocentiam meam

Quis det ut veniat petitio mea aut quod exspecto tribuat mihi deus

Adesto dolori meo deus nimium fatigor et cecidit in luctum cithara mea et cantatio mea in plorationem

Versa est in luctum cithara mea et organum meum

Qui consolabatur me recessit a me quaero quod volui et non invenio fundunt oculi mei lacrimas quia repletus sum amaritudine

Fletum deduxerunt oculi mei et palpebras meas cooperuit umbra mortis

Desiderium meum omnipotens audi et tribue mihi auditorem qui aequitatem proponat contra me ut perveniat ad victoriam judicium meum

Nolo multa fortitudine contendat mecum nec magnitudinis suae mole me premat aequitatem proponat contra me

Memento mei deus quia ventus est vita mea nec aspiciet me visus hominis

De profundis clamavi ad te domine domine exaudi vocem meam

Inclinans faciem meam ingemisco commovebor omnibus membris meis scio enim domine quia impunitum me non dimittis et si sum impius quare non sum mortuus sed laboro

Quae est enim fortitudo mea ut sustineam aut quis finis meus ut patienter agam

Cum audisset Job nuntiorum verba sustinuit patienter et ait si bona suscepimus de manu domini mala autem quare non sustineamus in omnibus his non peccavit Job labiis suis neque stultum aliquid contra deum locutus est

In omnibus his non peccavit Job labiis suis neque stultum quid contra deum locutus est

Cives mei vermes sunt cutis mea aruit devorata caro os meum putruit nimis datus sum in opprobrium mundo et jam non cognoscor ab amicis meis

Auditu auris audivi te nunc autem oculus meus videt te idcirco ipse me reprehendo et ago paenitentiam in favilla et cinere

Quantas habeo iniquitates et peccata responde mihi cur faciem tuam abscondis et arbitraris me inimicum tibi