Principis francorum omniumque unanimitate fidelium victus tandem sanctus consensit Willibrordus ut Romam directus apostolica benedictione sacraretur episcopus

Angelica revelatione beatissimus apostolicus in somnis admonitus sanctum virum cum magno gaudio et honore suscepit atque archiepiscopum ordinavit nomenque illi clemens imposuit

Ut in eo fidei fervorem devotionis religionem sapientiae plenitudinem agnovit firmatum benedictione in evangelii opus remisit

A deo praelectus summus sacerdos Willibrordus accepta apostolicae auctoritatis benedictione majori fiducia omnia animatus ad electos alto populos regni francorum festinanter est reversus

Vir virtute potens divino plenus amore ore sagax et mente vigil et fervidus actu

In gente Fresonum specialis praedicator positus sanctissimus pontifex Willibrordus et sedi episcopali in trajecto delegatus cunctas illic vestusti erroris tenebras expulit omnesque illius patriae populos evangelica luce perfudit

Et quocumque pius perrexit praeco salutis gratia celsi throni semper praevenit euntem effectum tribuens factis verbisque docentis

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Per dies singulos numerus fidelium crescebat et major credentium turba ad verbi dei agnitionem per venerabilem pontificem Willibrordum confluebat

Coeperunt itaque plurimi fidei fervore incitati offerre patrimonia sua viro dei quibus ille acceptis mox in eis ecclesias aedificari jussit

Sanctus vir dei zelo fervens dum quoddam idolum confringeret ejusdem custos idoli gladio caput illius percussit sed deo defendente nullam omnino lesuram sustinuit

Vir deo plenus suos cernens commilitiones ardorem sitis graviter ferre flexis genibus orabat ut qui populo suo in deserto aquam produxit de petra servis suis eadem misericordia de arenosa aquam produceret terra

Sacerdotis sui preces mox divina pietas exaudivit et subito fons dulcissimi saporis erupit quod sui cernentes maximas deo gratias retulerunt et laudes

Summus sacerdos Willibrordus deo amabilis et omni populo placabilis senex et plenus in omni perfectione virtutum hodierna die ex hac peregrinatione ad perpetuam migravit patriam Christum in aeterna sine fine visurus gloria

Per dies*

A deo praelectus*

Dum praesulis almi Willibrordi sacratissima reconderent membra cum hymnis psalmodiis omnique honoris frequentia miri odoris fragrantia cunctorum perfudit nares et pectora ut perspicue intellegeretur ad viri dei exequias angelica venisse ministeria

Intercede pro nobis beate pontifex Martine ad dominum Jesum Christum apud quem est misericordia in perpetuum

Sancte confessor Martine tua deo placita prece nos semper et ubique protege

Sacer sacerdos Martine te humiliter deprecamur ut a peccatorum nostrorum colluvionibus tuis sacris nos expurges orationibus

Martinus trium mortuorum suscitator magnificus vivit in Christo gemma sacerdotum mirifice laureatus

O beate pater Martine pium dominum Jesum pro impietatibus nostris deposce

Sint lumbi vestri praecincti et lucernae ardentes in manibus vestris et vos similes hominibus exspectantibus dominum suum quando revertatur a nuptiis

Vigilate ergo quia nescitis qua hora dominus vester venturus sit

Gloria patri et filio et spiritui sancto

O beatum virum cujus anima paradisum possidet unde exsultant angeli laetantur archangeli chorus sanctorum proclamat turba virginum invitat mane nobiscum in aeternum

En gratulemur spiritu votis colentes debita haec festa quae sollemnibus Martinus ornat gaudiis

Domine deus noster*

Adoremus Christum regem confessorum omnium qui aeterna sanctum Martinum coronavit gloria

Martinus adhuc catechumenus hac me veste contexit

Sanctae trinitatis fidem Martinus confessus est beatissimam gratiam percepit

Ego signo crucis non clipeo protectus aut galea ostium cuneos penetrabo securus

Amavit eum*

Hic est Martinus electus dei pontifex cui dominus post apostolos tantam gratiam conferre dignatus est ut in virtute trinitatis deificae mereretur fieri trium mortuorum suscitator magnificus

Virtutum meritis plenus et gratia curationum potens multis miraculorum prodigiis claruit in mundo

Sanctae trinitatis fidem Martinus confessus est

Domine si adhuc populo tuo sum necessarius non recuso subire propter eos laborem fiat voluntas tua

Quamvis optata sit seni missio post laborem est tamen animus victor annorum et cedere nescius senectuti

O beatum virum Martinum antistitem qui nec mori timuit nec vivere recusavit

In nullam se denique partem pronior inclinaverat

Confido in domino quod filia mea precibus tuis reddenda sit sanitati

Tetradius cognita dei virtute ad baptismi gratiam pervenit

O ineffabilem virum per quem nobis tanta miracula coruscant

Justus ut palma florebit*

Oculis ac manibus in caelum semper intentus invictum ab oratione spiritum non relaxabat

Itaque cum jam per aliquot dies vifebrium teneretur

Beatus Martinus obitum suum longe ante praescivit dixitque fratribus dissolutionem sui corporis imminere atque indicavit se jam resolvi

Viribus corporis coepit repente destitui convocatisque fratribus in unum dixit

Dixerunt discipuli ad beatum Martinum cur nos pater deseris aut cui nos desolatos relinquis invadent enim gregem tuum lupi rapaces

Scimus quidem desiderare te Christum sed salva sunt tibi tua praemia nec dilata minuentur nostri potius miserere quos deseris

Dominus Jesus Christus non se inquit purpuratum nec diademate renitentem se venturum esse praedixit

Sacerdos dei Martine pastor egregie ora pro nobis deum

Sacerdos Christi Martine aperti sunt tibi caeli et regnum patris tui

Justus germinabit*

O beatum virum in cujus transitu sanctorum canit numerus angelorum exsultat chorus omniumque caelestium virtutum occurrit psallentium exercitus

Ejus ecclesia virtute roboratur sacerdotes revelationibus gloriantur

O quantus erat luctus omnium quanta praecipue moerentium lamenta monachorum quia et pium est gaudere Martino et pium est flere Martinum

Beati viri corpus usque ad locum sepulcri hymnis canora caelestibus turba prosequitur

Martinus Abrahae sinu laetus excipitur Martinus hic pauper et modicus caelum dives ingreditur hymnis caelestibus honoratur

Martinus episcopus migravit a saeculo vivit in Christo gemma sacerdotum

Gloria patri*

Euphonias videns fert Isaias | Ho | Haec innuptis regnans dicit uranis | Do eis in mansione mea | In muris et meis sua loca | Et nomen melius a filios utriusque generis ad ea | Feliciores hinc fore virgines insinuat Maria regina mundi | noratur

Dixerunt discipuli ad beatum Martinum cur nos pater deseris aut cui nos desolatos relinquis invadent enim gregem tuum lupi rapaces

Domine si adhuc populo tuo sum necessarius non recuso laborem fiat voluntas tua

O virum ineffabilem nec labore victum nec morte vincendum qui nec mori timuit nec vivere recusavit

Oculis ac manibus in caelum semper intentus invictum ab oratione spiritum non relaxabat alleluia alleluia

Martinus Abrahae sinu laetus excipitur Martinus hic pauper et modicus caelum dives ingreditur hymnis caelestibus honoratur

Ora pro nobis beate vir Martine*

O quantus luctus omnium quanta praecipue lamenta monachorum et virginum chorus quia pium est gaudere Martino et pium est flere Martinum

Dixerunt discipuli*

Martinus Abrahae*

O beatum pontificem qui totis visceribus diligebat Christi regnum et non formidabat imperii principatum o Martine dulcedo medicamentum et medice o sanctissima anima quam etsi gladius persecutoris non abstulit tamen palmam martyrii non amisit

Sanctus Martinus obitum suum longe ante praescivit qui et discipulos in unum congregavit atque sui dissolutionem imminere praedixit

Sanctus Briccius*

Amavit eum dominus*

Cum repente viribus corporis coepit destitui tunc moeror et luctus omnium vox plangentium unaque precantium ne pastor oves deserat

Post discessum beatissimi Martini episcopi beatus Briccius cathedram episcopalem suscepit

Trigesimo ordinationis suae anno oritur contra eum lamentabile crimen nam quaedam mulier quae cubiculariis vestimenta abluebat concepit et peperit et omne crimen super episcopum objiciunt

Illo quoque negante jussit afferri sibi infantem cumque oblatus fuisset triginta ab ortu habens dies ait ad eum Briccius adjuro te per deum ut si ego te generavi coram cunctis edicas

Respondens autem infans coram omni populo beato viro dixit non es tu inquit pater meus

Sanctus Briccius satisfaciens populo prunas ardentes ab urbe in birro suo deferens et ante sepulcrum beati Martini coram populo projciens vestimentum ejus inustum apparuit

Populis autem non credentibus sed ab episcopatu eum projcientibus Romam petiit flens et ejulans atque dicens merito haec patior quia peccavi in sanctum dei

Scimus quidem te pater desiderare Christum sed salva sunt tibi praemia tua nostri potius miserere quos deseris

Beatus Martinus dixit Juliano Christi enim sum miles pugnare mihi non licet

Dum sacramenta offerret beatus Martinus globus igneus apparuit super caput ejus

Martinus episcopus migravit a saeculo vivit in Christo gemma sacerdotum

Ora pro nobis beate Martine ut digni efficiamur promissione Christi

Martinus*

Fratres unanimes foedere nexili mecum participes luminis annui quo solis hodie fulminat orbita Martini revehens festa celebria

Domine jam satis est quod hucusque certavi sed quoad ipse jusseris militabo ac si parcis aetati bonum est mihi hos quibus timeo ipse custodias

En gratulemur spiritu*

O beate pater*

Artus febre fatiscentes spiritui servire cogebat stratuque suo illo nobili cilicio recumbans nec terram videre jam dignatus caelo totus inhiabat

Sinite me inquit caelum videre ut spiritus dirigatur ad dominum nihil in me reperiet inimicus sed sinus Abrahae me suscipiet

Media nocte dominica sanctus decesserat cum in ejus transitu multi audierunt voces in sublimi ipse vitro purior lacte candidior carne quoque monstratus est gemma sacerdotum

Adest multitudo monachorum ac virginum hi speciali gloria praecipue flebant cum sentirent magis esse gaudendum si rationem vis doloris admitteret

Exsequiae Martini non dicuntur funeris sed triumphi nam greges suum qui ductu ejus mundum vicerat agebat ante se pastor extinctus qui corpus ad sepulcrum ferentes psallebant et flebant

Sancte confessor*

Martinus trium*

Sacer sacerdos*