O custos hominum quare posuisti me contrarium tibi et factus sum mihi metipsi gravis parce mihi domine nihil enim sunt dies mei

Scio domine quia morti me traditurus es ubi constituta est omnis domus viventium spero in te domine quia non ad consumptionem meam emittis manum tuam et si in profundum inferni dimersus fuero inde me liberabis

Tu quidem gressus meos dinumerasti sed parces peccatis meis

Versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium parce mihi domine quia nihil sunt dies mei

Cutis mea denigrata est super me et ossa mea aruerunt

Adesto dolori meo deus nimium fatigor et cecidit in luctum cithara mea et cantatio mea in plorationem

Versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium

Nonne cognoscit deus vias meas et cunctos gressus meos dinumerat quod si ambulavi in vanitate aut festinavit in dolo pes meus appendat me in statera justa et probet deus innocentiam meam

Quis det ut veniat petitio mea et quod exspecto tribuat mihi deus