Martinus episcopus migravit a saeculo vivit in Christo gemma sacerdotum

Dixerunt discipuli ad beatum Martinum cur nos pater deseris aut cui nos desolatos relinquis invadent enim gregem tuum lupi rapaces

Domine si adhuc populo tuo sum necessarius non recuso laborem fiat voluntas tua

O virum ineffabilem nec labore victum nec morte vincendum qui nec mori timuit nec vivere recusavit

Oculis ac manibus in caelum semper intentis invictum ab oratione spiritum non relaxabat alleluia alleluia

Ora pro nobis beate Martine ut digni efficiamur promissione Christi

Jesu redemptor*

O quantus luctus omnium quanta praecipue lamenta monachorum et virginum chori quia pium est gaudere Martino et pium est flere Martinum

Media nocte dominica sanctus discessit cui caeli cives mox obviant multi audierunt voces in sublimi qui et vitro purior lacte candidior carne quoque monstratus est gemma sacerdotum

Qui me confessus*

Ecce tu*

O Martine*

Sanctus Martinus obitum suum longe ante praescivit qui et discipulos in unum congregavit atque sui dissolutionem imminere praedixit

O Martine o pie quam pium est gaudere de te o Martine prophetis compar apostolis consertus praesulum gemma fide et meritis egrege pietate misericordia caritate ineffabili succurre nobis nunc et ante deum