Primo dierum omnium quo mundus exstat conditus vel quo resurgens conditor nos morte victa liberet

Pro fidei meritis vocitatur jure beatus legem qui in domini meditatur nocte dieque

Juste deus judex fortis patiensque benigne in te sperantes muni miserando fideles

Surge et in aeternum serva munimine sacro custodique tuos astripotens famulos

Memor fui nocte nominis tui domine

Domine ne in ira tua arguas me neque in furore tuo corripias me miserere mihi domine quoniam infirmus sum

Timor et tremor venerunt super me et contexerunt me tenebrae et dixi

Deus qui sedes super thronum et judicas aequitatem esto refugium pauperum in tribulatione quia tu solus laborem et dolorem consideras

Tibi enim domine derelictus est pauper pupillo tu eris adjutor