Armilla domini maxillam leviathan perforat quia ineffabilis misericordie sue potencie sic malicie antiqui hostis obviat ut aliquando eos eciam quos iam cepit amittat Ecce enim Maria Magdalena quasi ab ore illius cecidit Que post perpertatas culpas ad innocenciam rediit

Ubique ergo nobis occurrit superna medicina quia et dedit homini precepta ne peccet et tamen peccanti dedit remedia ne desperet

Maria pio coniuncta Ihesu osculando pedes illius et pie rigando tersit crimina sua

Conversus est dominus ad Symonem et dixit intravi in domum tuam aquam pedibus meis non dedisti hec mulier non cessavit lacrimis rigare pedes meos

Surgens Jesus mane prima sabbati apparuit primo Mariae Magdalenae de qua ejecerat septem daemonia cujus precibus nos adjuvari mente et spiritu devotissime poscimus

Maria septem demonia habuit que universis viciis plena fuit

O mirum et magnum miraculum quia peccatrix femina audebat redemptorem mundi tangere lacrimando et capillis tergendo crimina sua abluebat ideo dimissa sunt ei peccata multa quoniam dilexit multum

Flavit auster et fugavit aquilonem quando lavit cor Marie penitentis ymber sancti spiritus lique fecit et refecit resolutam in lamentis verbum missum celitus

Fluminis impetus civitatem dei letificat

Conversa Maria vidit Ihesum stantem et nesciebat quia Ihesus est mulier quid ploras quem queris domine si tu sustulisti eum dicito michi ubi posuisti eum et ego eum tollam

Noli me tangere dixit dominus Ihesus Marie non dum enim ascendi ad patrem meum vade autem ad fratres meos et dic eis ascendo ad patrem meum et patrem vestrum deum meum et deum vestrum venit Maria annuncians discipulis quia vidi dominum et hec dixit michi

O quanta vis amoris hujus mulieris mentem accenderat que a monumento domini eciam discipulis recedentibus non recedebat

Exquirebat Maria quem non invenerat flebat inquirendo et amoris sui igne succensa eius que ablatum credidit ardebat desiderio unde contingit ut eum sola tunc videret que remansit ut quereret

In lectulo meo quaesivi per noctem quem diligit anima mea quaesivi illum et non inveni invenerunt me vigiles qui custodiunt civitatem num quem dilexit anima mea vidistis paululum cum pertransissem eos inveni quem diligit anima mea

In diebus illis mulier que erat in civitate peccatrix ut cognovit quod Ihesus accubuisset in domo Symonis leprosi attulit alabastrum unguenti et stans retro secus pedes domini Ihesu lacrimis cepit rigare pedes eius et capillis capitis sui tergebat et osculabatur pedes eius et unguento ungebat

Congaudendum est claritati tue Christi confessor inclite qui cum fratre clarissimo Iohanne dum desideras conregnare preciosum eius calicem elegisti bibere o beate Iacobe tue consortes glorie fac nos sancta intercessione

Mundi lucerna

Annue Christe seculorum domine

Iacobe frater Iohannis theologe qui Iesus fortem …

Fuso rore sanguineo clarissimus apostolus latam mundi prefabricam dum vineam constituit sacro rigatos docinate replevit flore palmites ut vindenite in tempere fructum post florem redderet

Flamine sacro superni regis legati duodecim terre perflabant orbem ter quatuor ad instar ventorum

Regem regum glorificemus collaudemus adoremus qui inclitum suum apostolum gloria perhenni coronavit Iacobum

Magni patroni celebremus annua devoti sollempnia

Qui celestis gracie rore perfusus omnique plenus sciencia quasi lampas ascens iubar tenebris infudit

Aridos primum sceleris et super flamos deniciens ramos vite florem inseruit

In omnem terram exivit

Vere vitis florens palmes Iacobus apostolus Fructum vite seminando perlustrat Samariam

Scripta pandit prophetarum Iudeam pertransiens

Dum apostoli facta rumor proderet miratus est Hermogines mittens discipulum ad eum ut syraite ei resisterent At ille munitus veritate impetum divinitus confudit magice artis

Pharisei cum phileto aconita miscentes apostolo insultant

Reversum philetum magus per artem statuit inmobilem quod nunciatum est dei famulo Quem misso sudario a vinculis absolvit

Missus itaque minister nunciat Iacobo phyletum iunctum

Intelligens Iacobi facta Hermogines discipulum dirigit ut resistat ei arte mayca

Rediens discipulus renunciat magistro vir invictus omnem vincit artem quo audito iunxit eum malefice et statuit eum inmobilem

Misit ergo Iacobus sudarium suum dicens deus solvit a vinculis compeditos et statim absolutus est

Vir iste veri luminis illustra cor egregius contulit preclusis luminibus claritatem curam leprosis nec non auribus officio privatus Et linguis constrictis reddit sanitatem

Vir iste in enarrabili accensus caritate afflutis et obpressis pauperie prestans per sidum et post in orbum reditum salutis pio mittens

Postquam tormenta huius superavit carnis martyr electus Christi vocatur ad mensam Et supernam ad arcem ingreditur

Post multa vite comoda corona martyrii dignus coronari en se ferro ceditur

Confirmatum post laborem salvatoris ob amorem sine causa leditur Christi martyr decollatur Et in navim deportatur que sponte progreditur

Innocens manibus et mundo corde occiditur

Hermogines videns sibi discipulum illudere quasi gravi vulnere sauciatus conturbatur

Hinc tarthareos venefica arte vocat spiritus quos mittens sibi virum dei cum phyleto iubet presentari

Inveniunt demones Iacobum oracionibus deditum quem videntes gravi cruciatu incendio ululabant

Dum facta lupe nunciantur nunciantes captivantur et observantur carcere fores prefere cluduntur Sic captivi educuntur domini auxilio soliti

Illos armati dum secuntur fracto ponte sibi merguntur divino miraculo

Inmansueti dantur boves qui mansuescunt sicut oves mirifice placatum Sponteque procedentes pariter cum sarcofago producunt corpus regine ad presenciam

Feroces mitigati ad iugum molliuntur divinam per Christi potenciam

Mundi lucerna Iacobe sydus patrie celestis tota mente recollentem Christi respici vineam et vim mortis te mordendo Vere vite pande ianuam

Ecclesie preces admitte et nos venancium a laqueo eripe

Homo pacis et amator gracie vere lucis predicator quasi reus ceditur

Sanguis iustus condempnatur in iuste vita spoliatur et eterne lucis avam ingreditur

Morte victus mortem nescit martyr cuius sacrum requiescit corpus in Galicia

Omni plenus intellectu suum regis in conspectu vivit cum leticia

Vere vitis palmes mitis vitam presta perpetim tua festa sollempnia devote colentibus

O ministrum summi regis columpnam ecclesie o doctorem vere legis civem summe patrie o beatum deo gratum virum laudabilem o firmatum et fundatum supra petram stabilem

O vitis vera vere ferens vite germen beati Iacobi palmitis tui precibus placare et omnem leti conterens luctum da celestis gracie fructum

Jam bone*

Ponens Petrus genua sua orabat et conversus ad corpus dixit Tabita surge at illa aperuit oculos et viso Petro resedit dansque illi manum erexit eam et sanctis ac viduis assignavit vivam